1 i 2 luty to dla wszystkich czarownic, wiedźm, wieszczek i innych ludzi obdarzonych darem magii Sabath Imbolc, czyli święto światła, wody i mocy. Odnosi się do przejścia od zimy do wiosny. Koncentruje się na nowych początkach, narodzinach i obietnicach nadejścia wiosny oraz okazaniu bóstwom wdzięczności za przetrwanie mroźnej zimy. Chrześcijanie powinni kojarzyć ten czas ze Świętem Matki Boskiej Gromnicznej.
Z sabatem Imbolc powiązana jest celtycka bogini Brygida. Mimo że najściślej związana jest ona z Irlandią, Brigid była również ważnym bóstwem w Szkocji, Walii i wielu innych częściach Europy, głównie przez germanów i wikingów. Brygida jest boginią ognia i płomieni, zmian, poezji i inspiracji, a także kowalstwa i ognia kuźni, wody, proroctwa, transformacji, mądrości, edukacji oraz nauki. Jest również boginią narodzin, do której w trakcie porodu można się zwrócić z prośbą o to, by matka i maleństwo były zdrowe i bezpieczne.
Zgodnie z tradycją w Imbolc wiele kowenów otwierało wszystkie drzwi i okna, a na progu domów stawały zamieszkujące w nim kobiety, chcące w ten sposób otrzymać błogosławieństwo Brygidy.
W mitologii celtyckiej Brygida uosabia potrójną boginię. Według mitów w rzeczywistości istnieją trzy siostry o imieniu Brigid, które scaliły się w jedną o potrójnym aspekcie. Pierwsza z nich jest boginią płodności, kobiecości i ogniska domowego, druga kowalstwa i ognia kuźni, a trzecia ognia kreatywności, mądrości i zmian. Bogini jest związana z transformacją i nowym porządkiem, podobnie jak Imbolc.
 |
| Bogini Brigid, rys. Wendy Andrew |
Brygid występuje w wierzeniach pod kilkoma imionami. Czasem nazywa się ją Boginią o Dwóch Twarzach. Geneza tego imienia sięga prawdopodobnie najstarszych wizji Brigid jako bogini. Pochodzi jeszcze sprzed czasów chrześcijańskiej świętej, kiedy Brygid miała być personifikacją całego świata i posiadać dwa oblicza - jedno, które pokazywała w zimie, oraz drugie - z pory letniej [Celtowie uznawali tylko dwie pory roku]. Jej zimowa twarz była przerażająca i cała czarna. Nazywano ją Cailleach.
Legenda głosi, że dawno, dawno temu mroczna, potężna Cailleach uwięziła w swoim górskim zamku dziewczynę zwaną Bride. Chciała w ten sposób oddzielić ją od swojego pierworodnego syna - boga światła. Gdyby doszłoby do ślubu pary, Cailleach straciłaby swoją władzę i moc. Podczas jednego z zimniejszych dni, wysłała dziewczynę po drewno na opał. Nie przewidziała tego, że Bride może się natknąć na szukającego ją ukochanego. Młody Angus usłyszał śpiew swojej wybranki i odszukał ją po głosie. Para musiała uciekać przed gniewem Cailleach, która posyłała w ich stronę potworny mróz i burze śnieżne, ale siła światła Angusa pomagała im walczyć z wściekłością matki. Ostatecznie młodym udało się wyrwać spod szczęk mściwej bogini. Cailleach zrozumiała swoją porażkę, oddała władzę synowi a sama zmieniła się w kamień i czekała na swojej gorze na powrót zimy.
Z przyjściem wiosny wiąże się również przebudzenie zwierząt z zimowego snu. 2 lutego odbywa się tzw. Międzynarodowy Dzień Świstaka. Ludzie wypatrują wtedy świstaków wyłaniających się z jam. Jeżeli niebo jest wtedy zachmurzone, ciepłe dni przyjdą nie wcześniej niż na sześć tygodni. Jeżeli jednak święci słońce i jest odwilż, a świstak po wyjściu na zewnątrz zobaczy swój cień, to jest niestety zły omen, który mówi, że zima powróci i utrzyma się do maja. Wróżba ta trochę przypomina praktyki wiedźm i druidów z dawnych czasów. Mieli oni wiele sposobów, dzięki którym nieźle radzili sobie bez współczesnych sprzętów i techniki badających klimat i pogodę. Np. przełamując gałązki drzew i krzewów, szukali świeżych soków, wskazujących na odradzanie się rośliny. Obserwowali zachowanie zwierząt, które nie zapadły w sen zimowy oraz powracające po zimie ptaki. Szukali w zaspach śniegu nowo wyrosłych przebiśniegów i zawilców. Ziemia dawała im wiele znaków, których obecnie nawet nie zauważamy.
W rytuałach dnia Imbolc płomienie symbolizują Słońce i ważne planety, które mają nam pomóc w osiągnięciu wybranego celu. W dawnych czasach używano świec do odgonienia mroków nocy, a ogień był drugim najważniejszym po Słońcu źródeł światła i ciepła. Według Celtów dzień 2 lutego był pierwszym dniem roku. Podczas Imbolc należało oczyścić swoje ciało i duszę. Tak jak odchodząca zima "zmywała" ze świata to, co już minęło, również i ludzie chcieli porzucić stare i wejść w nowe. Zapomnieć o porażkach, a skupić się na tym, co jeszcze można było osiągnąć. Dlatego dużą rolę odgrywa tu wstawiennictwo Brygidy, ponieważ jest ściśle związana z naturą, nowym porządkiem, mądrością i sztuką. Często modlili się do niej o wstawiennictwo artyści, malarze, poeci, rzeźbiarze i ciężarne kobiety.
Kolory świec i ozdób oraz ich symbolika:
BIAŁY - oczyszczenie, pokój, ochrona, uzdrowienie, prawda, wróżenie, duchowe oczyszczenie, dzieciństwo i niewinność;
ZIELONY [jasne odcienie] - obfitość, wzrost, płodność, zdrowie i witalność, wyciszenie, nowe porządki, dobrobyt;
RÓŻOWY - harmonia, czułość, kobiecość, miłość, duchowe i cielesne uzdrowienie, cnota, honor, zadowolenie;
ŻÓŁTY - radość, witalność, kreatywność, otwartość, komunikacja, słońce/ciepło, planowanie, zdolności paranormalne, jasnowidzenie, atrakcyjność.
Kwiatami powiązanymi z sabatem są KROKUSY - przyciąganie miłości, wizje, rozsądek i odrodzenie, oraz NARCYZY/ŻONKILE - spokój, płodność, miłość, wytrwałość, magia i życzenia.
Kryształami szlachetnymi i metalami przypisanymi święto są:
AMETYST - sny, uzdrowienie, odwaga, szczęście, równowaga, początki, zmiany, wróżenia;
TURKUS - atrakcyjność, równowaga, klarowność, współczucie, odwaga, uzdrowienie, poprawa, wewnętrzna siła i mądrość;
MOSIĄDZ - równowaga, radykalna zmiana, bezpieczeństwo i energia słoneczna;
ZŁOTO - władza, moc, sukces, mądrość, światło/oświecenie, duchowe oczyszczenie, siła.
Osoby chcące uczcić zwycięstwo światła nad ciemnością, starają się wykonywać czynności w pewien sposób odzwierciedlające to, co zachodzi własnie na ziemi. Tradycyjne pokarmy w Imbolc to nasiona, rośliny strączkowe i bulwiaste oraz wino i ziołowe napary, które symbolizują kiełkująca roślinność i świeżość tego, co właśnie wychodzi na powierzchnię. Wskazany jest również miód i potrawy do których można go dodać. Nie chodzi tu tylko o jego dobre właściwości, ale również o złoty kolor, który tak usilnie kojarzy się ze słońcem. Osobiście polecam miodowo jabłkowe racuszki, pycha.
Żeby złe myśli nas nie rozpraszały, dobrze jest wypisać na kartce wszystkie dręczące nas problemy, troski i lęki, a kartkę spalić. Pozwoli nam to uzyskać komfort psychiczny i pomóc odejść męczącym nas sprawą i zacząć nowy cykl lunarny w harmonii i spokoju.
Jakkolwiek świętujemy Imbolc, nie zapominajmy o zabawie, bo to ona jest podstawą magii tego dnia. Pozytywne myśli i wiara w spełnienie marzeń potrafią zdziałać cuda, więc niezależnie od warunków, starajmy się maksymalnie wykorzystać ten czas. Wszystkiego najlepszego w nowy roku.
Do następnego. Buziaki. Bez odbioru...
