Czarne włosy

gdy moje pocałunki

wplątane w czarne włosy

jego piękne czarne włosy

jak w najczarniejszą noc

odkryją tajemnice

że pod zasłoną mroku

jego czarne włosy

kryją radosną jasną twarz

gdy pod ochroną czarną jego włosów

długich czarnych włosów

błyszczących oczu dwoje

ukrytych niczym nocy cień

mgła zajdzie błękitem

a moje drżące palce

rozgarną czarne pukle

i musną skóry wierzch

biel księżyca

jest jeszcze bielszą i nieskalanie spowitą

w czarnych włosach toń

wśród których tracę oddech

wśród których tracę wzrok

lecz żyję

bo me zmysły wypełnia gęsty zapach

co na opuszkach palców

zmienia w czułość się

gdy pełne moich szeptów są mokre

jego czarne czarne włosy

bo smutek łzy rozstania zamienił

w czarny czarny deszcz

co z czarnych włosów spływa

na biel napiętą karku

ukrytą za kurtyną

jego czarnych włosów wciąż

gdy burza czarnych włosów

pościeli białe żagle

wypełni czarnym wiatrem

z atramentowych wzburzonych mórz

odpłynie łodzią świtu

co mrok rozproszy nagle

odpłynie wraz ze słońcem

i nie powróci już

odpłynie wraz ze słońcem

i nie powróci już

odpłynie wraz ze słońcem

i nie powróci już

odpłynie wraz ze słońcem

i nie powróci już...